home
***
CD-ROM
|
disk
|
FTP
|
other
***
search
/
MACD 5
/
MACD 5.bin
/
magazyn_amiga
/
2
/
ami038_amiga_w_kolorach.txt
< prev
next >
Wrap
Text File
|
1997-09-14
|
10KB
|
210 lines
Cybervision 64
--------------
AMIGA W KOLORACH TËCZY
<lead>Moûliwoôci graficzne Amigi na poczâtku jej istnienia
stawiaîy jâ na najwyûszej pozycji wôród wszystkich produkowanych
komputerów domowych. Niestety, obecnie nawet koôci AGA nie mogâ
konkurowaê z graficznym hardware'em "wyûszej klasy ôredniej",
produkowanym dla pecetów.
<a>Jarosîaw Horodecki
<txt>Cóû, czasy ôwietnoôci Amigi juû minëîy, miejmy jednak
nadziejë, ûe wkrótce powróci ona na wysokie pozycje na liôcie
sprzedawanych komputerów. Nie ma jednak co rozpaczaê. Moûna
przecieû, nie czekajâc na nowe rozwiâzania Escomu, zaczâê
rozbudowywaê swoje maszyny, dostosowujâc je do naszych potrzeb.
Doskonaîym nabytkiem bëdzie niewâtpliwie najlepsza z dostëpnych
dla Amigi kart graficznych -- CyberVision 64. Jest to jedna z
dwóch obecnie dostëpnych dla Amigi 64-bitowych kart graficznych
(druga to opisywana juû na naszych îamach SD64). Karta ta oparta
jest na doôê popularnym ukîadzie S3 --------------?------------.
Sprzedawana jest w dwóch wersjach, z których jedna wyposaûona
jest w 2 MB pamiëci obrazu, druga natomiast w 4 MB. Róûnica
pomiëdzy tymi dwoma wersjami polega jedynie na tym, ûe karta z 4
MB moûe wyôwietliê obraz 24-bitowy nawet w rozdzielczoôci 1280 na
1024 piksele, natomiast wersja z 2 MB video-RAM radzi sobie z
takâ liczbâ kolorów w rozdzielczoôci najwyûej 800 na 600 pikseli.
Wynika to oczywiôcie z iloôci pamiëci, potrzebnej do wyôwietlenia
takiego obrazu.
W tym miejscu muszë, niestety, rozczarowaê uûytkowników
wiëkszoôci Amig. Karta ta przeznaczona jest tylko dla A3000 oraz
A4000, najlepiej wyposaûonych w najnowszy ukîad Super Buster rev.
11, Kickstart 3.1 oraz procesor MC68040 i jak najwiëkszâ iloôê
pamiëci RAM, przy czym 8 MB Fastu wydaje sië tutaj absolutnym
minimum, jeûeli myôlimy o w miarë powaûnym wykorzystaniu
moûliwoôci karty. Twardy dysk jest czymô najzupeîniej oczywistym.
Teoretycznie moûna teû skorzystaê z tej karty, majâc nieco
skromniejszâ konfiguracjë (np. zwykîa A3000 z 4 MB RAM), jednak
uûywanie jej ograniczy sië wtedy chyba tylko do oglâdania
24-bitowych obrazków i to takûe nie bëdzie zawsze moûliwe. Cóû,
postëp.
Sama karta dostarczana jest w niezbyt efektownym, czarnym
pudeîku, wykîadanym wewnâtrz miëkkâ gâbkâ. Oczywiôcie zawartoôê
zabezpieczona jest dodatkowo antystatycznâ torebkâ. O
dokumentacji do tego doskonaîego urzâdzenia wolaîbym nie
wspominaê. Nie mieôci sië ona w absolutnie ûadnych kategoriach
dobrze pojëtej estetyki. Krótko mówiâc, nie przystaje, moim
zdaniem, do tak wysokiej klasy produktu.
Mimo bardzo sîabej jakoôci wydania instrukcji, znajdziemy w niej
wszystkie informacje, potrzebne do poprawnej instalacji karty
oraz oprogramowania do niej przeznaczonego. Na koïcu tej
kilkunastostronicowej broszurki znajdziemy równieû infomacje o
sterownikach, dostëpnych do róûnych profesjonalnych programów,
dziëki którym moûna w peîni wykorzystaê moûliwoôci CyberVision
64.
Instalacja sprzëtowej czëôci pakietu jest bardzo prosta. Kartë
trzeba po prostu wîoûyê do wolnego slotu w A3000 lub A4000 oraz
podîâczyê jâ, znajdujâcym sië w pudeîku przewodem, do wyjôcia VGA
komputera. W wypadku A4000 bëdzie potrzebna odpowiednia
przelotkaa RGB-VGA. Posiadacze A3000, która ma wbudowany
flicker-fixer, nie bëdâ mieli tego kîopotu.
Na tym wîaôciwie koïczy sië instalacja sprzëtu. Warto moûe
jeszcze zwróciê uwagë na wersjë ukîadu SuperBuster i jeûeli jest
to wersja 7., przeîâczyê jednâ ze zworek na karcie, co spowolni
jej dziaîanie, ale za to spowoduje, ûe karta nie bëdzie powodowaê
zawieszania sië komputera. Wymiana SuperBustera na nowy (koszt
okoîo 30, 50 DM) wyeliminuje ten problem.
Po zamontowaniu karty przechodzimy do czëôci programowej. W
zestawie znajdujâ sië dwie dyskietki. Pierwsza z nich to system
CyberGFX, stanowiâcy najwaûniejszâ czëôê caîoôci, druga natomiast
to zuboûona wersja programu Photogenics, przystosowanego do pracy
pod kontrolâ systemu CyberGFX i karty CyberVision 64. Na
pierwszym dysku oprócz samego systemu znajdujâ sië takûe
sterowniki dla kilku popularnych programów: ADPro, Maxon
Cinema4D, ImageFX, Photogenics, PhotoWorx oraz Real 3D.
Wspomniany system graficzny, nazwany CyberGFX, to potëûne
narzëdzie, dziëki któremu 24-bitowa karta graficzna moûe byê w
peîni wykorzystana z poziomu Workbencha. CyberGFX nie jest
systemem przeznaczonym tylko dla karty CV64. Z powodzeniem dziaîa
on takûe z wieloma innymi 24-bitowymi kartami graficznymi, przez
co staî sië obecnie uznanym powszechnie standardem. Dziëki temu
nie ma ûadnych problemów ze zdobyciem odpowiednich sterowników do
popularnych programów, a takûe z wykorzystaniem w peîni
moûliwoôci systemu i karty.
Czym jednak jest CyberGFX? Otóû jest to coô w rodzaju nakîadki na
system, przechwytujâcej wîaôciwie wszystkie procedury bibliotek
systemowych layers, intuition oraz graphics. Dziëki temu oprócz
moûliwoôci otwierania standardowych ekranów systemowych o
gîëbokoôci oômiu bitów (do 256 kolorów), moûliwe jest otwarcie
ekranu 24-bitowego, czyli o 16,7 miliona barw.
W tej chwili jedynym problemem jest to, ûe stosunkowo niewiele
programów "wie", ûe moûe skorzystaê z tak duûej liczby kolorów na
swoim ekranie. Wîaôciwie kaûdy program dostosowany jest do pracy
w palecie tylko do 256 kolorów. Tak jest na przykîad z
PageStreamem 3.0, który mimo otwarcia ekranu 24-bitowego nadal
bëdzie korzystaî tylko z 256 kolorów. Warto tutaj jednak
zaznaczyê, ûe wszystkie szanujâce sië firmy zapowiadajâ
wprowadzenie odpowiednich poprawek do swojego oprogramowania.
Jednym z pierwszych programów, które w peîni potrafiâ wykorzystaê
moûliwoôci otwarcia ekranu 24-bitowego, jest Photogenics. Juû
teraz umoûliwia on wczytywanie i edycjë 24-bitowych obrazków,
wyôwietlajâc je bezpoôrednio w trybie 24-bitowym, bez potrzeby
zamiany kolorów na tryb HAM8, jak to sië dzieje w zwykîej wersji
Amigi, wyposaûonej w koôci AGA.
To tyle, jeôli chodzi o system CyberGFX. Na jego bardziej
szczegóîowe omówienie warto by byîo z pewnoôciâ poôwiëciê osobny
artykuî. Proponujë natomiast zazpoznaê sië nieco bardziej
szczegóîowo z moûliwoôciami i osiâgniëciami samej karty.
Oprogramowanie, o czym wczeôniej nie wspomniaîem, instalowane
jest za pomocâ standardowego installera systemowego. Pod koniec
instalacji musimy okreôliê, jakâ maksymalnâ czëstotliwoôê liniowâ
ma nasz monitor. Z im wyûszej czëstotliwoôci moûna skorzystaê,
tym lepiej. Z mojej praktyki wynika, ûe doskonaîym rozwiâzaniem
jest zastosowanie jednego z popularnych monitorów 15-calowych z
cyfrowym sterowaniem. Karta doskonale pracowaîa z monitorem o
czëstotliwoôciach 37-120 Hz i 30-64 kHz. Z powodzeniem korzystaê
moûna takûe z monitorów o gorszych parametrach, jednak nie
uzyskamy wtedy obrazu o naprawdë dobrej jakoôci.
Rozdzielczoôci, jakimi dysponujemy po zainstalowaniu sterowników
do karty, to 320 na 240, 640 na 480, 800 na 600, 1024 na 768,
1280 na 1024 oraz 1600 na 1200 pikseli. W wypadku wersji 2 MB,
jakâ otrzymaliômy do testowania, pierwsze trzy wymienione
rozdzielczoôci mogâ byê uruchomione w trybie 8-, 16- lub
24-bitowym, nastëpna w 8- i 16-bitowym, natomiast dwie ostatnie
tylko w 8-bitowym. Standardowe ustawienia nie sâ jednak
najlepsze, tak wiëc za pomocâ doîâczonego programu naleûy juû
rëcznie ustawiê parametry poszczególnych rozdzielczoôci. Muszë
tutaj zaznaczyê, ûe program do ustawiania parametrów
obrazu nie jest najlepszy, a ustawienie wymaganych
parametrów moûe zajâê sporo czasu nawet zaawansowanym
uûytkownikom Amigi.
Po odpowiednim skonfigurowaniu pakietu warto sprawdziê dziaîanie
karty. Pierwsze spostrzeûenie po ustawieniu ekranu Workbencha na
1024 na 768 pikseli w 256 kolorach to znaczne zwiëkszenie
szybkoôci odôwieûania zawartoôci ekranu. Róûnica pomiëdzy zwykîym
8-kolorowym hi-res interlace jest îatwa do uchwycenia.
Problemy pojawiajâ sië, gdy uruchomi sië dwa, trzy inne programy,
które takûe korzystajâ z wîasnych ekranów. Karta przerzuca nie
uûywany ekran do pamiëci RAM, tak wiëc przy kilku otwartych na
CV64 ekranach pojawia sië niemiîy komunikat "not enough memory to
open screen" -- przy 8 MB Fastu. Niezîym rozwiâzaniem jest wtedy
po prostu uruchamianie programu na ekran Workbencha. Dziëki temu
nie tracimy tak cennej pamiëci na przechowywanie w niej nie
uûywanych ekranów.
Jakie sâ osiâgi karty? Sâdzë, ûe doîâczona tabelka z wynikami
testów programu WSpeed dostarcza wyczerpujâcych informacji.
Komentarz jest zbëdny. Warto moûe jedynie zaznaczyê, ûe powolne
przeîâczanie ektanów spowodowane jest koniecznoôciâ przesyîania
caîego ekranu z pamiëci karty graficznej do RAM-u Amigi.
Warto takûe zwróciê uwagë na identyczne wîaôciwie wyniki przy
ekranie 16-kolorowym oraz 256-kolorowym. CV64 po prostu tak samo
sië zachowuje otwierajâc te ekrany, a róûnica widziana jest tylko
i wyîâcznie przez system. Wîaôciwie nie ma wiëc wiëkszego sensu
korzystanie z ekranów innych niû standardowe 8-, 16- lub
24-bitowe, a nonsensem jest na przykîad otwarcie ekranu
16-kolorowego, korzystajâc z trybu o 24 bitach.
CyberVision 64 to karta graficzna o doskonaîych parametrach,
ogromnych moûliwoôciach, sporej cenie oraz duûych wymaganiach. Z
pewnoôciâ wyprzedza ona o klasë wszystkie inne tego rodzaju
urzâdzenia, stworzone dla Amigi. Niewâtpliwie warto wiëc przed
zakupieniem karty graficznej zastanowiê sië, czy nie opîaca sië
doîoûyê jeszcze kilku milionów i kupiê choêby wersjë 2 MB
CyberVision 64. Róûnicë naprawdë nietrudno zauwaûyê.
<r>
Urzâdzenie: CyberVision 64
Komputer: Amiga z Zorro III
Cena: ???
Dystrybutor: Eureka
Wykonanie: 8/10
Obsîuga: 9/10
Montaû: 8/10
Instrukcja: 3/10
Cena/jakoôê: 7/10
Ogólnie: 9/10